wykład
Malarstwo indyjskie operuje odmiennym językiem znaczeń niż to, do którego przywykł europejski miłośnik sztuki. Jednak krytycy z całego świata zgodnie podkreślają, że niezwykłym atutem indyjskiej sztuki współczesnej jest duża grupa prężnie działających artystek, docenianych również poza granicami Azji. Polskiemu widzowi jednak ta sztuka wciąż pozostaje obca. Warto więc przybliżyć ją za pośrednictwem istnego pomostu pomiędzy estetyką Wschodu i Zachodu, która fascynuje w pracach Anju Dodiyi – jednej z czołowych współczesnych indyjskich malarek.
//
ANJU DODIYA urodziła się w 1964 roku w Mumbaju, a w 1966 roku zdobyła dyplom Sztuk Pięknych w Sir J.J. School of Art również w Mumbaju. Do dziś żyje tam i tworzy. Jest uznawana za jedną z najlepszych współczesnych artystek indyjskich. Doczekała się kilkunastu własnych wernisaży. 2006 rok był dla niej przełomowy, bowiem dostała szansę, by pokazać swoje dzieła w nowojorskiej galerii Bose Pacia. Dwa lata później ponownie wróciła do Nowego Jorku, by przedstawić obrazy widzom w galerii Bhodi Art. Od 1992 roku artystka wzięła udział w kilkudziesięciu zbiorowych wystawach w New Delhi, Mumbaju, Finlandii, Hiszpanii, Chicago, Wenecji, Londynie oraz Berlinie. Anju Dodiya wielokrotnie była nagradzana – 1998 roku została nominowana do Sotheby’s Prize dla współczesnych artystów, rok później zdobyła Harmony Award przyznawaną przez Realiance Industries w Mumbaju, w 2000 roku ponownie została nominowana do Sotheby’s Prize, w 2001 roku zdobyła Young Archieve Awards przyznawaną przez Stowarzyszenie Indo-Amerykańskie, w 2007 roku natomiast otrzymała telewizyjną nagrodę Zee Atsitva156. Prace Anju Dodiyi znajdują się w kolekcjach prywatnych na całym świecie – od Stanów Zjednoczonych po Belgię i Japonię. Artystka najchętniej posługuje się techniką olejną i akwarelami. Dzięki linearyzmowi jej obrazy zyskują niebywałą rysunkowość.
//
EWELINA BEDNARZ – Zabytkoznawca i historyk sztuki, specjalista Sopockiego Domu Aukcyjnego w Bydgoszczy. Członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Absolwentka Ochrony Dóbr Kultury, spec. Muzealnictwo i zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Praca magisterska pt. Typologia przedstawień kobiecych we współczesnej sztuce kobiet w Indiach pisana pod kierunkiem dr Doroty Kamińskiej-Jones. Obecnie doktorantka w Zakładzie Muzealnictwa na macierzystej uczelni. Dysertacja doktorska poświęcona niderlandzkiemu malarstwu marynistycznemu w zbiorach polskich – praca pisana pod kierunkiem dr. hab. Tomasza F. de Rosseta oraz dr. Lecha Brusewicza. Wykonawca merytoryczny w projekcie „Muzeum w polskiej kulturze pamięci (do 1918 r.): wczesne instytucje muzealne wobec muzeologii cyfrowej” finansowanego z grantu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki na lata 2016-2019. Autorka katalogów aukcyjnych, tekstów poświęconych współczesnej sztuce kobiet w Indiach oraz artykułów z zakresu historii kolekcjonerstwa i muzealnictwa.
