Hanna Żuławska (1908-1988). Malarstwo. Ceramika. prace ze zbiorów rodzinnych Ewy Żuławskiej-Bogackiej
Kuratorka wystawy, Alicja Buławka-Fankidejska: „Profesor Hanna Żuławska była niezwykłą osobowością, artystką wszechstronną i charyzmatycznym pedagogiem gdańskiej uczelni artystycznej. Z wykształcenia malarka (studia artystyczne odbyła w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, dyplom uzyskała w 1947 roku w pracowni prof. Felicjana Kowarskiego), zajmowała się także ceramiką związaną z architekturą, polichromią, sgraffito, ceramiką użytkowo-dekoracyjną i rzeźbą ceramiczną.
Była współzałożycielką Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych w Sopocie w 1945 roku, późniejszej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, obecnie Akademii Sztuk Pięknych. To pod jej opieką w roku 1947 zaczęła funkcjonować Pracownia Ceramiki. W latach 1964-66, Hanna Żuławska pełniła funkcję dziekan Wydziału Rzeźby na gdańskiej PWSSP.
Do dzisiaj możemy podziwiać szereg jej realizacji w przestrzeni publicznej: Hanna Żuławska (wraz z zespołem) stworzyła monumentalne plafony ceramiczne na Placu Konstytucji w Warszawie, wykonała zdobienia mozaikowe na dworcu kolejowym w Gdyni, jest autorką kilkunastu polichromii i sgraffit na kamienicach przy ulicy Długiej w Gdańsku, przy Rynku Starego i Nowego Miasta w Warszawie, a także polichromii ściany sztucznego lodowiska „Torwar” w Warszawie i innych.
Na wystawie „Hanna Żuławska. Malarstwo. Ceramika” w Bydgoskim Centrum Sztuki, prezentujemy obrazy olejne i rzeźby ceramiczne artystki z lat 60. i 70., znajdujące się w zbiorach prywatnych rodziny.
Hanna Żuławska — malarka, przecierała wszelkie możliwe drogi w odkrywaniu technologii ceramicznej, a jej prekursorskie podejście do tworzywa ceramicznego dało podwaliny nowemu pojmowaniu i usamodzielnieniu się tej dziedziny sztuki, także w jej indywidualnej twórczości. Wydaje się, że zaakceptowanie przez artystkę ryzyka niepowodzenia i wyzwolenie z uprzedzeń, stanowiło sposób pojmowania ceramiki, a takie podłoże sprzyja zmianom i rewolucji w sztuce.
Przykłady prezentowanej na wystawie twórczości związanej z ceramiką, obrazują nowatorskie i autentyczne podejście do kształtowania materii ceramicznej. Wpływ malarstwa i niezwykłe współgranie, balansowanie rzeźby ceramicznej i malarstwa uwidacznia się w efektach formalnych oraz wielokrotnym powlekaniu i nawarstwianiu szkliwa, jego często strukturalnej, żużlowej fakturze i kolorystyce. Artystka mówiła: Ceramika zawsze czarowała mnie przez dotyk, głębię koloru, trwałość i blask szkliwa.”
Wernisaż z udziałem Ewy Żuławskiej-Bogackiej.
Kuratorka wystawy: Alicja Buławka-Fankidejska
(ur. 17 lutego 1983 roku w Starogardzie Gdańskim) Studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom w pracowni prof. Sławoja Ostrowskiego w 2010 roku, aneks Ceramika Artystyczna w pracowni prof. Teresy Klaman. Od 2013 roku asystent w Pracowni Ceramiki Artystycznej na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Zajmuje się ceramiką artystyczną, rzeźbą i rysunkiem. Ulubionym obszarem działań są alternatywne metody wypalania ceramiki dające możliwość wypracowania nowych metod zaaranżowania powierzchni obiektów ceramicznych, uzyskania efektów oryginalnych, podkreślających indywidualny charakter pracy. Fascynuje ją eksperymentatorskie podejście do działań twórczych związanych z ceramiką. Jest laureatką m.in.: wyróżnienia (2013) i Nagrody Głównej – Award of Excellence za pracę ceramiczną „Into the Wild” w Cluj International Ceramics Biennale, Museum of Art, Cluj – Napoca, Rumunia w 2015 roku; brała udział w wystawie pokonkursowej „Best 2015” w Galerii Gallatea w Bukareszcie; laureatka Nagrody Rektora ASP w Gdańsku w 2015 roku; uczestniczka wystaw w kraju i za granicą.
Organizator: Bydgoskie Centrum Sztuki
Partner: SDA Bydgoszcz – Dom Aukcyjny
Patronat medialny: Polskie Radio PiK, Artinfo.pl
