Grafika, jak każda inna forma artystycznej ekspresji, nieustannie szuka odpowiedniej i zarazem aktualnej formuły budowania wypowiedzi.
Pytanie – Jak to jest zrobione? – nie może być jednak stawiane w oderwaniu od innego pytania – Dlaczego to zostało tak zrobione?. Bez tego uzupełnienia nasza odpowiedź będzie dotyczyła tylko aspektów rzemieślniczych twórczego procesu. Dopiero pytanie „dlaczego?” kieruje z powrotem naszą uwagę na język i jego aktualność, na ciągłe nieustające „dostosowywanie się” sztuki do współczesnych norm i sposobów komunikacji.
W tym kontekście grafika artystyczna zajmuje specyficzną pozycję. Dzięki swej mechanicznej naturze uwarunkowanej istnieniem matrycy i jej multiplikacyjnego potencjału blisko jej do nauki i technologii. Jednocześnie doskonale wpasowuje się we współczesną cywilizacyjną rzeczywistość, która zawładnięta została poprzez proces nieustannego, wielopoziomowego powielania (od produktów po informację).
W większości przypadków owe poszukiwania czy nawet „wichrzycielskie” próby łamania dotychczasowych norm i definicji sztuki graficznej wynikają bezpośrednio ze wspomnianego już wyżej nieustannego procesu aktualizowania „języka”, dostosowywania jego norm do panujących „tu i teraz” kulturowych i cywilizacyjnych realiów.
Zapraszam zatem na małą wyprawę w fascynujący świat graficznego dyskursu z komunikacyjnymi, technologicznymi, ale także mentalnymi i kulturowymi uwarunkowaniami współczesności.
[artyści m.in.: Izabela Gustowska, Marek Glinkowski, Ksawery Kaliski, Karol Pomykała, Marta Pogorzelec, Grzegorz Myćka, Darek Gajewski, Jakub Cikała, Andreas Guskos, Małgorzata ET BER Warlikowska]
_________________________________
SEBASTIAN DUDZIK | absolwent Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, w 2006 uzyskał tytuł doktora na Wydziale Historycznym UAM w Poznaniu pod przewodnictwem prof. dr hab. Zygmunta Waźbińskiego.
Jego zainteresowania badawcze lokują się zasadniczo w dwóch obszarach czasowych i problemowych. Pierwszym z nich jest mecenat artystyczny i kultura przedmiotu czasów nowożytnych, ze szczególnym uwzględnieniem drugiej połowy XVI i początków XVII wieku. Drugim obszarem jest historia oraz teoria grafiki artystycznej oraz mediów cyfrowych i ich relacji z tradycyjnymi formami wypowiedzi artystycznej; w tym zakresie mieści się również szeroko pojęte zagadnienie prezentacji sztuki, strategii wystawienniczych i kolekcjonerskich nowych mediów.
