Reguła koloru // Jan Zwolicki
Co może być inspiracją dla malarza? Patrząc na obrazy Jana Zwolickiego wydaje się, że wszystko. Co może być tematem obrazu? Jan Zwolicki na swoich płótnach odpowiada, że cokolwiek. Autor nie jest niewolnikiem jakiegokolwiek motywu. Z równą swobodą traktuje industrialny pejzaż, jak studium postaci, czy martwą naturę.
Jaka jest więc intencja Autora? Wystarczy jeden rzut oka na obrazy i sprawa jest jasna. Autora interesuje kolor, kompozycja, a przede wszystkim znalezienie piękna tam, gdzie na co dzień piękna się nie dostrzega. Nie ma tu miejsca dla jawnej ani ukrytej symboliki. Wszelka symbolika jest Autorowi obca i niepotrzebna. Na obrazach Zwolickiego zdarza się, że portret staje się martwą naturą, a tam, gdzie występuje martwa natura, nieoczekiwanie wyłania się postać. Autora mniej interesuje wybór głównego motywu obrazu, a bardziej problem współistnienia barw na powierzchni płótna. Najbardziej zajmują go rozważania – gdzie plama koloru powinna ustąpić miejsca linii, a gdzie gęsta faktura ma przejść w łagodną powierzchnię. Wystarczy tylko spojrzeć na dowolny obraz, aby dostrzec, że to kolor i kompozycja są tu najważniejsze.
Malarstwo Jana Zwolickiego to dobrze wyważona proporcja pokory i bezczelności. Wizerunki ludzi, przedmiotów, budynków i elementów pejzażu odwzorowywane są z pokorą dla ich kształtów i proporcji. Podporządkowywanie się regułom perspektywy to również przejaw szacunku malarza wobec natury. Jednak struktura kolorystyki obrazów to już inna sprawa. To buńczuczna i beztroska wariacja artystyczna na temat świateł, cieni i barw… (Tomasz Woźniak)
Jan Zwolicki (ur. 1967 w Świeciu nad Wisłą) – malarz, absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bydgoszczy. Zdobył uznanie w Niemczech dzięki wystawie „Sztuka w Urzędzie” w Miltenbergu. Od tego czasu artysta regularnie współpracuje z Nowym Towarzystwem Artystycznym Aschaffenburga (niem. Neuer Kunstverein Aschaffenburg) i regularnie wystawia swoje prace w Niemczech i w Polsce.
www.zwolicki.eu
